Moeder zit voor 't raam te turen, het lijkt of zij op iemand wacht, ach hoe lang is't toch geleden dat een briefje werd gebracht. Van haar zoon die moest gaan werken, nog voeld zij zijn klamme hand, ver van huis en afgelegen, in het vrede vijand's land.

Maar wat ziet ze in de verte, moeder's wangen worden bleek, 't is de bode, welke tijding komt hij brengen deze week? Ja hij heeft een brief in handen van haar jongen in Berlijn, wat voor tijding zal het brengen, zal 't een goede bootschap zijn?

Lieve Vader, lieve Moeder dit zal't laatste briefje zijn, zwaar gewond lig ik hier neder in die grote stad Berlijn. Ja veel pijn moet ik hier lijden, nog voel ik die lange nacht, maar 't geloof heb ik behouden , dat heeft alle pijn verzacht.

Lieve Zusje vele malen zongen wij van d' open poort, die voor mij nu is geopend , reeds heb d'engelen zang gehoord. Ja nu moet je mij beloven, waar je weg ook hene gaat, dat je steeds ja steeds blijft zingen van die poort die open staat!

Ik zie een poort wijd open staan, waardoor het licht komt stromen. Van't Kruis, waar'k vrijlijk heen mag gaan om vrede te bekomen. Genade  God zo rijk en vrij, die poort staat open ook voor mij. Voor mij, voor mij, staat open ook voor mij!