Mijn moeder is nu 74 en hield altijd al van zingen en versjes opzeggen.Met de geboorte van haar eerste kleinzoon komen bij haar weer allerlei liedjes van vroeger boven die ze ook voor ons ooit zong. Pas geleden kwam ze weer op het liedje met de dwergjes. Ze kent er twee coupletten van.Ik ben op internet gaan zoeken of er mensen zijn die nog meer coupletten kennen (of dat er maar twee coupletten van zijn?)en of het liedje misschien in een boek staat. Kan iemand mij hierbij verder helpen? Bij voorbaat dank.
Hier volgt de versie zoals mijn moeder het zich herinnerde en het ons geleerd heeft:
's Nachts als de grote mensen slapen. Rompidebompom rompompoen. Komen de kleine, kleine dwergjes Kijken of er wat is te doen.
De ene die boent en de and're schrobt. Krik krak krik krak krok. En het karpet wordt uitgeklopt. Krik krak krik krak krok. Krik krak krok. Krik krak krok. Krik krak krik krak krik krak krok.
's Nachts als de grote mensen slapen. Rompidebompom rompompoen, enz.
En als het kind in het wiegje huilt. Krik krak krik krak krok. Wip is er één die zijn neusje snuit. Krik krak krik krak krok. enz.
Toen ik ongeveer 6 was (1945) heb ik dit liedje gezongen in een toneelstukje op de kleuterschool (misschien eerste klas lagere school) in Amsterdam. Deze eerste paar regels herinner ik me nog heel goed helaas kom ik ook niet verder. Ik heb altijd gedacht dat dit liedje iets te maken had met het sprookje Repelsteeltje maar als ik dit sprookje lees komt dit liedje daar niet in voor. Lex (nu bijna 70).
Ook mijn reactie is weer wat laat. Ik ben op zoek naar de muziek/wijs van dit liedje. Ik heb wel de originele tekst. Het is van E. Jaques-Dalcroze. Het is een speelliedje der dwergjes met een aantal coupletten echt geschreven door hem. Daarnaast was het de bedoeling dat de keluterleidsters van toen de coupletten met nog meer 'werkjes' uitbreidden. Ik zal het binnenkort toevoegen.
gr. West (de oud-tante van mijn moeder, nu 64 jaar, leerde het haar)
In de 50er jaren zat ik als kind bij de kabouters (padvinderij) in Amsterdam. Daar verzorgden wij met de groep een keer een voorstelling met dit lied voor de ouders. Alle kinderen van de groep mochten om de beurt, of in kleine groepjes een couplet zingen en uitbeelden. Blijkbaar waren er dus veel coupletten. Of misschien hebben de leidsters veel zelf gemaakt. Eén en ander heeft blijkbaar veel indruk op mij gemaakt, want ik heb het later, als kleuterjuf nog vaak voor de kleuters op school gezongen. Ik kan me jammer genoeg alleen de tekst van het 1ste couplet en het reffrein herinneren. Gelukkig lees ik op het forum weer een aantal coupletten. Ik hoop nog eens het hele lied compleet te hebben. Wie het weet, mag het zeggen.
mijn oma zei er altijd achteraan is er nog wat te doen?
meestal was dat het licht uitdoen en een nachtkus geven waarnaar ze vervolgens weg liep en ik op de gang nog hoemtidiedoem ti ti doem doem doem hoorde...ben ondertussen 23maar weet het nog
Als inwoner van een Japans concentratiekamp op Oost Java, Galoehan 1943, werd er veel gezongen en af en toe toneel gespeeld. Als zevenjarige mocht ik meedoen met zo'n bonte avond. Daar in mochten wij o.a. het lied van de kaboutertjes zingen. Wij hadden twee soorten kaboutertjes, goede en stoute. Ik was een van de stoute kaboutertjes. Wij zongen, wat ik mij ervan herinner:
's Avonds als de kinderen slapen
Rompidepompoen, rompompoen,
Komen de kleine stoute kaboutertjes
Kijken of er nog wat is te doen
Zetten de melkkan op zijn kop
Niks naks niks naks noks
Er waren meer coupletten maar die kan ik mij niet meer herinneren. Wat mij nog als de dag van gisteren is bijgebleven was het volgende. Zoals gezegd, ik was een stoute kabouter en die zou door de goede kabouters op het laatst de deur uitgezet worden, waarmee onze bijdrage aan de bonte avond eindigde. De uitsmijter zou bestaan uit een flinke tik op mijn achterste. Dat moest persé op mijn rechterbil, aangezien ik op de linker een gemene steenpuist had zitten. U raad het al, die klap kwam op mijn linker bil terecht. Ik heb gejankt van de pijn....
Ik heb dit liedje geleerd in de 1e klas van de lagere school (1943) en ik herinner me nog dat we van de juffrouw opdracht kregen van alle coupletten een tekening te maken. Helaas herinner ik me alleen het wijsje en: de ene die schrobt en de ander boent en spitten de grond in de moestuin om
Ik weet hoe moeilijk ik het vond om die omgespitte grond te tekenen. Daarom zit dat regeltje waarschijnlijk nog steeds vast in mijn hoofd. Ik hoop dat dat couplet ook nog eens boven water komt.
Hallo allen. Mijn moeder speelde het liedje op de piano en wij zingen en speelden wat de de kabouters deden. Dit werd ook opgevoerd. Mijn moeder heeft dit ook gedaan als leidster met de kabouters van de scouting: vóór de oorlog in Rotterdam, na de oorlog in Amsterdam (' Zus' Hendrika Rumscheidt)
Ik heb nog de bladmuziek hier thuis liggen.. Een muziekboek met meerdere speel liedjes van Dalcroze. Bv ook over de seizoenen die het tuintje van een kabouter binnenkomen ('Oh, lieve lente, kom dan maar naar binnen, wie kan het laten u te beminnen....')
Groet, Tamara Sunier (0653798276)
__________________
Page 1 of 1 sorted by
Home -> Forum -> Forum -> 's Nachts als de grote mensen slapen
