Al een tijd ben ik op zoek naar de complete tekst van deze twee liedjes..Mijn ouders zijn er allebei niet meer en ik heb er hele dierbare herinneringen aan..De eerste regels weet ik..Kan iemand mij aan deze teksten helpen?
Ik hoop dat je dit bedoelt... het tweede couplet komt aardig overeen met "jouw" regels .. Ik heb hier een MP3 van , gezongen/gespeeld door de Ramblers & Marcel Thielemans . Merkwaardig genoeg wordt alleen het tweede couplet gezongen ..!
's Avonds bij het licht der sterren
'k Lijd aan slapeloze nachten en ik weet niet hoe dat komt 't Is of binnenin een stem roept, die wel zwelt maar nooit verstomt Juist wanneer de maan gaat schijnen komen de symptomen weer 'k Kijk dan telkens door de ruiten en loop zuchtend heen en weer
's Avonds bij het licht der sterren kijk ik even naar de maan Die lacht mij dan toe van verre. Zou zij soms mijn wens verstaan Zou zij weten wat mij scheelde, eenzaamheid die maakt mij ziek 'k Zoek naar romantiek 's Avonds bij het licht der sterren kijkt de maan mij guitig lachend aan Zou zij soms mijn wens verstaan
Zou het soms de liefde wezen die mij ongedurig maakt Die mijn hart zo fel doet kloppen, Amors pijl die altijd raakt Zeg, jij dik en goedig maantje, wie heeft er nu wel de schuld Dat ik steeds naar jou moet kijken 't Hart van onrust is vervuld ---------------------------------------------------------------------- ------------------
Je tweede verzoek zou dit moeten zijn :
Kinderkleertjes (1927) van Duo Hofmann
Eens was hij een losbol die altijd maar dronk En dieper en dieper den afgrond inzonk Toen nam hij een meisje zo lief en zo rein Dat wou zijn beschermengel zijn Ze trouwden en minden elkander zo teer Naar het lokkende voor als nog keek hij niet meer Hij bleef s’avonds thuis en zat knus bij zijn vrouw En zij maakte kleertjes de snoezigste kleertjes Voor het kindje dat komen zou.
Wat hemdjes, wat jurkjes, wat sokjes van zij Een manteltje klein en een mutsje erbij Die kleertjes zo snoezig zo mooi en zo lief Bestemd voor hun kindje hun hartedief
Maar het kindje dat kwam was zo zwakjes en klein De dokter die zei ’t zou geen blijvertje zijn Ze zagen hoe langzaam het leven ontvlood En eens op een nacht kwam de dood Toen kwamen er sombere mannen in ’t zwart Die droegen in’t kistje een stuk van hun hart Hij zat toch te peinzen zich zelve tot last Zij legde de kleertjes de snoezige kleertjes Droef huilend weer in de kast
Wat hemdjes, wat jurkjes, wat sokjes van zij Een manteltje klein en een mutsje erbij Die kleertjes zo snoezig zo mooi en zo lief Bestemd voor hun kindje hun hartedief
Ook hier heb ik een MP3 van , laat maar weten of je geinteresseerd bent .
